نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• رحیمه روح پرور ¹
• مهدیه کرمی ²

¹ استادیار، رشته زبان شناسی همگانی، گروه زبان‌های خارجی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان

² کارشناس ارشد زبان شناسی همگانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان

چکیده

اوتیسم (درخودماندگی) نوعی اختلال رشدی- عصبی است که مشکل در زبان و گفتار یکی از مشخصه­های اصلی آن است. در پژوهش توصیفی- تحلیلی حاضر که از نوع مقطعی است، با ضبط گفتار روزمره کودکان، میزان پایبندی به اصول گرایس در گفتار 20 کودک پسر شش تا یازده ساله مبتلا به اوتیسم در مراکز توانبخشی کرمان با 20 کودک پسر سالم شش تا یازده ساله از مدارس ابتدایی و راهنمایی شهر کرمان مقایسه می­شود. یافته­ها با استفاده از آزمون دقیق فیشر در نرم­افزار SPSS نسخه 19 پردازش شدند. نتایج نشان می­دهد که بین کودکان مبتلا به اوتیسم و کودکان سالم در رعایت اصول کمیت، ارتباط و حالت تفاوت معناداری وجود دارد. عدم رعایت اصول گرایس موجب می­شود گفتار کودکان مبتلا به اوتیسم بی­معنی و بی­ارتباط به موقعیت و بافت زبانی به نظر برسد و نشانگر این نکته است که عملکرد این کودکان در راستای نظریه ذهن نیست.
 
 

کلیدواژه‌ها

• اوتیسم
• اختلال رشدی- عصبی
• اصول گرایس
• نظریه ذهن

عنوان مقاله [English]

The Use of Gricean Maxims in the Speech Production of Boys with Autism and Typically Developing boys

نویسندگان [English]

• Rahimeh Ruhparvar ¹
• Mahdieh Karami ²

¹ Assistant Professor, linguistics department, shahid Bahonar university, Kerman

² M.A. graduate in linguistics, shahid Bahonar university, Kerman

چکیده [English]

Autism is a complex neuro-developmental disorder thatone of its main characteristics is deficits in speech and language. In the present studywhich is a descriptive-analytic and cross-sectional one,by recording the everyday speech of children, the degree of obeying Gricean maxims in the speech production of 20 boys with autism(6-11 years old)from Kerman rehabilitation centerswere compared with that of 20 typically developing boys(6-11 years old)from elementary and guidance schools of Kerman. The results were analyzed by using Fisher Exact Test in SPSS software, version 19. The results showed that there were significant differences in obeying maxims of quality, relation and manner between the two groups. In this way, the speech of children with autism seems meaningless and irrelevant to the situation and linguistic context. The reason thatchildren with autism have problem in obeying Grice’s maxims can be that these children have problem with theory of mind.
 

کلیدواژه‌ها [English]

• boys with autism
• typically developing boys
• Gricean maxims