در پژوهش حاضر دو نوع وزن متفاوت( وزن هجایی و وزن تکیهای هجایی از نظامهای وزنی موجود در اشعار ایران بررسی میشود. دو نوع وزن متفاوت در زبان فارسی وجود دارد(یکی وزن تکیهای- هجایی اشعار عامیانه فارسی و دیگری وزن کمّی یا عروضی اشعار کلاسیک فارسی). در زبانهای رایج ایران وزن دیگری نیز به چشم میخورد یعنی «وزن هجایی». این ...
بیشتر
در پژوهش حاضر دو نوع وزن متفاوت( وزن هجایی و وزن تکیهای هجایی از نظامهای وزنی موجود در اشعار ایران بررسی میشود. دو نوع وزن متفاوت در زبان فارسی وجود دارد(یکی وزن تکیهای- هجایی اشعار عامیانه فارسی و دیگری وزن کمّی یا عروضی اشعار کلاسیک فارسی). در زبانهای رایج ایران وزن دیگری نیز به چشم میخورد یعنی «وزن هجایی». این نوع وزن نیز با تفاوتهایی بر اساس تقابل بین هجاهای بیتکیه(ضعیف) و تکیهبر(قوی) شکل میگیرد. بدین ترتیب با طیفی روبرو میشویم که در یک سمت آن وزن هجایی شعر ترکی و شعر کردی و در سمت دیگر وزن تکیهای- هجایی عامیانۀ کردی و شعر عامیانه فارسی وجود دارد. این پژوهش بر اساس نظریه وزنی صورت گرفته است. در نظریه وزنی ویژگیهای آوایی واحدهای واجی مورد نظر نیستند بلکه در این نظریه با ارتباط سلسله مراتبی واحدهای واجی با یکدیگر روبروایم. این روابط شامل ساخت هجا، گروه بندی، تکیه و... است. روش به کار رفته در این پژوهش توصیفی است.